6 października 2016 r., autor Ben Larcombe, tekst oryginału można znaleźć tutaj
Za zgodą autora i jednocześnie administratora witryny Expert Table Tennis
tłumaczył Albur
Od Bena Larcombe'a:
Moim zdaniem zbyt mało napisano o psychologii tenisa stołowego. Pomimo tego, że trenerzy i zawodnicy często określają rolę „psychicznej strony gry”, trening umiejętności mentalnych pozostaje znacząco niepraktykowany w naszych klubach/na treningach. Niniejszy wpis ma na celu to naprostować!
Niektórzy
z moich długoletnich czytelników mogą pamiętać, że w 2013 r. odpłatnie
pisałem w Table Tennis Master. jednym z moich artykułów była
10-częściowa seria poświęcona w szczególności psychologii tenisa
stołowego. Tu przedstawiam tę pełną serię napisaną ponownie
uaktualnioną na stan roku 2016: Podstawowy przewodnik po psychologii
tenisa stołowego !
Nie mógłbym normalnie opublikować ponownie tekstu, za którego napisanie
dla innej witryny internetowej mi zapłacono – w końcu zapłacili mi bym
napisał go dla nich, więc są jego właścicielem. Niemniej jednak w
zeszłym tygodniu odkupiłem TableTennisMaster.com i
TableTennisUniversity.com od pierwotnego właściciela, więc jak
zgaduję teraz odzyskałem prawa do moich starych artykułów w TTM !
Do wiadomości zainteresowanych, moim zamiarem jest przekształcenie TableTennisUniversity.com w “ośrodek trenerstwa tenisa stołowego online”, z możliwością zakupu i pobrania kursów prowadzonych przez wielu różnych trenerów. Jest jeszcze dużo pracy do wykonania, zanim będziemy gotowi ponownie odpalić stronę, lecz chciałem byście wiedzieli czym jestem obecnie zajęty.
Jestem
bardzo podekscytowany możliwości dzielenia się z Wami masą dostępnych
filmów z wielkim tenisem stołowym. Na przykład, planuje stworzenie
kursu Trenuj z głową i graj z głową z Markiem
Simpsonem, który stawi czoło kwestii psychologii tenisa stołowego.
Ale dość na temat aktualności. Przejdźmy do dzisiejszego artykułu.
Psychologia tenisa stołowego
Oryginalną
inspiracją do napisania tej serii artykułów była praca Jacka Lesyka,
doktora z Ośrodka Psychologii Sportu Ohio, a w szczególności jego
referat zatytułowany „Trening Sprawności Psychicznych przy
wykorzystaniu Modelu dziewięciu umiejętności psychicznych odnoszących
sukcesy sportowców”. Według Lesyka, te dziewięć umiejętności to:
1. Pozytywne nastawienie
2. Wysoki stopień motywacji wewnętrznej
3. Wysoko postawione, realistyczne cele
4. Umiejętności interpersonalne
5. Pozytywny monolog wewnętrzny
6. Pozytywna wyobraźnia
7. Kontrola nerwów
8. Kontrola emocji
9. Utrzymanie koncentracji
Więcej na temat pracy Lesyka i i można przeczytać tutaj.
W tym artykule postaram się wyjaśnić każdą zasadę w kontekście tenisa stołowego oraz wskazać praktyczne zastosowania i dać wskazówki mające na celu włączenie wymieniowych wyżej dziewięciu umiejętności do swojej własnej gry.
Nie
mam żadnych wątpliwości, że przyswojenie sobie tych dziewięciu
umiejętności i włączenie psychologii sportu do waszego tenisa stołowego
pomoże Wam grać na wyższym poziomie i czerpać znacznie większą
przyjemność z gry.
1. Jak wykreować pozytywne nastawienie ?
Jeśli
istnieje jedna cecha, którą trenerzy naprawdę chcą widzieć w swoich
zawodnikach, to jest nią właśnie pozytywne nastawienie. Jest ono więcej
warte niż umiejętności techniczne, wyrobiony zmysł taktyczny i
sprawność fizyczna. Droga na szczyt jest daleka i ci nieposiadający
wymaganego pozytywnego podejścia najprawdopodobniej odpadną gdzieś na
tej drodze.
Gracze z pozytywnych podejściem: pracują ciężko, zawsze pojawiają się
na treningu, są łatwi do prowadzenia przez trenera (bo zawsze słuchają
rad), są ułożeni (skromni), nigdy się nie poddają i przezwyciężają
wszystkie przeszkody w sporcie i w życiu.
Nasza
postawa stanowi w znacznym stopniu część tego, kim jesteśmy. Ludzi
często określa się jako optymistów lub pesymistów; takich, którzy
ciężko pracują lub takich, którzy sobie luzują, a nawet zwycięzców lub
nieudaczników. Niemniej jednak, jeśli poważnie chcecie się w
czymkolwiek polepszyć, musicie najpierw poważnie przyjrzeć się swojej
postawie i odkryć sposoby, dzięki którym możecie stać się jeszcze
bardziej pozytywni.
Tworzenie
i utrzymanie pozytywnego podejścia, w odniesieniu do Waszego tenisa
stołowego, obejmuje dążenie do doskonałości i ciągłego polepszania,
korzystanie z okazji do konkurowania i testowania swoich umiejętności,
czerpanie nauki z sukcesów i porażek, szanowanie innych graczy,
trenerów i działaczy oraz utrzymywanie zdrowej równowagi między tenisem
stołowym i resztą Waszego życia.
Oto kilka wskazówek do tworzenia i utrzymania pozytywnej postawy, w odniesieniu do Waszego tenisa stołowego:
Podsumowując,
możesz wspomóc tworzenie pozytywnej postawy otaczając się pozytywnymi
ludźmi, o podobnym nastawieniu umysłu, inspirując się ekscytującymi
treściami tenisa stołowego i skupiając się na przyszłości i ciągłej,
stałej poprawie.
2. Jak budować motywację wewnętrzną ?
Sportowcy
o wysokim poziomie motywacji wewnętrznej, nazywanej czasem motywacją
wrodzoną, udzielają się w porcie bo to kochają! Pasja do czegoś jest
kluczowa jeśli masz zamiar robić to wystarczająco długo, by stać się w
tym dobrym.
Pisarz, Daniel Coyle (mój ulubiony) powiada, że „pasja [do czegoś] sprawia, że nauka jest szybka i przyjemna”.
Proces
uczenia się wysoko złożonego zestawu umiejętności takich, jak
nowoczesny sport, może być bardzo długi (niektórzy twierdzą, że aby
zostać ekspertem w jakiejś dziedzinie, potrzeba 10 lat solidnego
treningu), ale będąca podstawą pasja do danego działania może sprawić,
że proces ten będzie znacznie przyjemniejszy i znacznie szybszy.
Gracze
tenisa stołowego o wysokim poziomie motywacji wewnętrznej: są świadomi
satysfakcji możliwej do osiągnięcia poprzez tenis stołowy, mają zapał
do pokonywania przeszkód i trudnych okresów, oraz cechuje ich
przyrodzona miłość do (tego) sportu (treningu, współzawodnictwa,
oglądania) i się w nim nurzają.
Jaka jest Twoja motywacja do gry w tenisa stołowego ?
To jest dobre pytanie by je sobie zadać... Dlaczego grasz?
Możesz
grać w tenisa stołowego, bo kochasz grę (rotację, szybkość, gwałtowne
reakcje), lub kochasz uczucie zagrania perfekcyjnego uderzenia, lub
czerpiesz przyjemność z faktu, że ciężka praca na treningu przekłada
się na lepsze wyniki w zawodach.
Być
może lubisz wygrywać trofea, ogrywać innych jeden na jednego, widzieć
polepszający się ranking, lub nawet grą zarabiać na życie.
Jest
bardzo różnych powodów, dla których możesz grać w tenisa stołowego, ale
ważne jest byś uświadomił sobie dlaczego grasz i w najlepszym razie
powinien to być powód odnoszący się wyłącznie do Ciebie, a nie do
kogokolwiek innego. Będą okresy w Twojej karierze, gdy będziesz chciał
rzucić ręcznik i właśnie w tych czasach będziesz musiał pamiętać o
źródłach Twojej motywacji, by dały Ci siłę kontynuować.
Jak budować motywację wewnętrzną ?
Z
mojego doświadczenia wynika, że z różnorakich powodów motywacja to
wznosi się, to opada. Do Ciebie jako gracza z aspiracjami należy
zrozumienie, dlaczego Twoja motywacja jest na bieżącym poziomie.
Czasami
będziesz miał dość tenisa stołowego na jakiś czas. Możesz potrzebować
wziąć krótką przerwę (zazwyczaj dwa tygodnie powinny załatwić sprawę)
dla odpoczynku, relaksu i poczuć powrót chęci do gry. Kiedy indziej
możesz po prostu oddalić się na jakiś czas od tenisa stołowego. Być
może byłeś zajęty i nie mogłeś trenować trenować tyle, ile byś chciał,
lub śledzić wydarzeń w sporcie zawodowym. Być może wszystko, czego
potrzebujesz do ponownego złączenia się ze sportem i odzyskania
motywacji to pooglądanie na żywo tenisa stołowego lub udział w
najbliższym turnieju.
Warto
podkreślić, że jeśli naszą ambicją jest stałe uczenie się i poprawa,
naszej motywacji nie da się nam odebrać. Jeśli naszą ambicją jest jest
po prostu pokonanie konkretnego przeciwnika lub wygranie konkretnych
zawodów, to zarówno osiągnięcie celu lub porażka w jego osiągnięciu
może obniżyć naszą motywację wewnętrzną.
3. Jak stawiać ambitne cele ?
W
psychologii sportu, stawianie celów ukazywano jako podwyższanie poziomu
zaangażowania, ciężkiej pracy i skupiania się na poszczególnych
zadaniach. Cele są często dzielone na kategorie procesu, gry i efektu.
Cele
procesu odnoszą się do prawidłowego wykonywania pewnych technik lub
taktyk. Sportowiec sprawuje nad nimi pełną kontrolę. Cele w zakresie
gry odnoszą się do tego, jak dobrze sportowiec może wypaść w porównaniu
do swoich poprzednich występów. Cele w zakresie efektów odnoszą się do
wygrywania zawodów lub pokonywania przeciwników. Pozostają one poza
kontrolą sportowca.
Ustalanie
celów w tenisie stołowym powinno obejmować: ustalanie celów krótko-,
średnio i długoterminowych przy użyciu wymiernych kryteriów oceny ich
osiągnięcia, tworzenie szczegółowych planów osiągnięcia wybranych celów
i wysokie zaangażowanie w ich osiągnięcie (zrobienie wszystkiego co
trzeba, by je osiągnąć).
Cele, które ustalicie powinny być Sprecyzowane - zróbcie je w sposób bardzo szczegółowy, Mierzalne (musicie mieć metodę określenia sukcesu lub porażki), Akceptowane (muszą zostać zatwierdzone przez wszystkich zaangażowanych, zawodnika i trenera), Realistyczne (ambitne, ale osiągalne), Terminowe - mieć ustaloną datę końcową, Ekscytujące (powinny być motywujące), i Rejestrowane, inaczej o nich zapomnisz.
Oto kilka przykładów…
Cele procesu, gry i efektu
[Nawiasem mówiąc, są to cele krótkoterminowe]
Cele krótko- średnio- i długoterminowe
[Nawiasem mówiąc, są to wszystko cele w zakresie efektu]
Jak osiągnąć cele długoterminowe ?
Cel długoterminowy taki, jak wejście do pierwszej setki zawodników w kraju, może wydawać się całkowicie nierealistyczny. Niemniej jednak, w Anglii mamy pewną liczbę pięćdziesięciolatków w pierwszej setce, tak więc nie ma powodu, dlaczego cel ten nie mógłby być osiągnięty pomimo twojego aktualnego poziomu lub wieku (zakładając, powiedzmy, że masz poniżej 40-ki).
Kluczem do osiągnięcia celu długoterminowego jest rozbicie go na wiele mniejszych, łatwiejszych do osiągnięcia celów. Na przykład, może potrzebujesz zacząć z celami w zakresie procesu i osiągów, pracując nad techniką i celnością uderzeń.
Powinieneś ustalić oparte na efektach cele na najbliższe pięć lat. Jeśli Twój aktualny ranking jest w okolicach 400-ego miejsca, pomyśl o tym, co musisz zrobić by osiągnąć 300-ne w okresie najbliższych 12 miesięcy. Przyjrzyj się aktualnym graczom z około 300-ego miejsca i rozgryź w czym są lepsi od Ciebie. Następnie ustal cel na poziomie 225-ego miejsca w okresie 24 miesięcy 175-ego w 36 miesięcy, 125-ego w 48 miesięcy i pierwszej setki w ciągu pięciu lat.
W razie potrzeby te cele mogą być zmienione, ale wszystko, na czym musisz się skupić właśnie teraz to jak zostać 300-ym graczem w okresie najbliższych 12 miesięcy. To brzmi znacznie bardziej realistycznie i wykonalnie! Mam nadzieję, że zainspirowało Cię to ustalenia sobie kilku wielkich celów dotyczących tenisa stołowego.
4. Jak wypracować umiejętności interpersonalne ?Umiejętności interpersonalne opierają się na umiejętności dobrej komunikacji z innymi ludźmi i wzajemnym zrozumieniu. Ambitny sportowiec musi być asertywny (zarówno co do ambicji, jak i poglądów), jak również chłonny (słuchający innych i uwzględniający informacje zwrotne).
Ekstremalna asertywność sprawia wrażenie agresji, która może być negatywnie przyjmowana. Podobnie, ekstremalna chłonność może się zmienić w pasywność, co nie jest dobre dla Twojego własnego rozwoju. Dlatego też ważne jest, by znaleźć równowagę między byciem asertywnym ze swoim własnym programem, a byciem również chłonnym i reagującym na potrzeby innych.
Efektywne radzenie sobie z innymi ludźmi jako tenisista stołowy obejmuje: pracę obok innych graczy, trenerów, kierowników drużyn, personelu pomocniczego, przyjaciół i rodziny. Musisz umieć przekazać własne pomysły, przemyślenia i odczucia, jednocześnie słuchając innych i ucząc się od nich. Potencjalne pozytywne sytuacje wymagają zachęty, zabawy i więzi. Potencjalne negatywne sytuacje wymagają rozwiązywania konfliktów, negocjacji i samokontroli.
Tenis stołowy jest sport indywidualnym, ale zdziwiłbyś się ile musisz pracować z innymi ludźmi, jeśli chcesz się dostać na szczyt.
Twój trener
Prawdopodobnie najważniejszą relacją, którą będziesz utrzymywał, będzie ta z Twoim trenerem (jeśli go masz). Trenerzy zajmują pozycję zwierzchnią nad Tobą i powinni posiadać znacznie większą wiedzę od Ciebie. Musisz mieć jasność co do oczekiwań trenera wobec Ciebie (ile treningów w tygodniu, zachowanie, kondycja fizyczna itp.), jak i tego, czego Ty chcesz od trenera (instrukcje techniczne, zachęta/motywacja, bycie sekundantem na meczu, trening na wiele piłek itp.).
Gdy
do Ciebie mówi, upewnij się, że „aktywnie słuchasz” i poświęcasz mu
100% koncentracji. W zamian, powinieneś oczekiwać tego samego od
trenera w trakcie treningów.
Z najłatwiejszy sposobem zepsucia tego związku mamy do czynienia gdy
gracz i trener mają różne pomysły co do ambicji i celów na przyszłość.
Jeśli Twój trener chce byś został mistrzem, lecz masz dużo innych
życiowych zobowiązań, będzie sfrustrowany Twoim brakiem zaangażowania.
Jeśli Ty chcesz zostać mistrzem, lecz Twój trener chce z Tobą
przeprowadzić tylko parę treningów tygodniowo, to Ty będziesz
sfrustrowany jego brakiem entuzjazmu.
Inni gracze
Jako tenisiści stołowi spędzamy sporo czasu ćwicząc w klubach i drużynach z innymi graczami. Problemem jest tu fakt, że wszyscy chcą się polepszyć, każdy chce grać z lepszym od siebie i wszyscy chcą jak najwięcej czasu i uwagi trenera dla siebie.
Jeśli trenerowi nie chce się tego zorganizować to systemem, który działa naprawdę dobrze jest podział treningu na połówki i przydzielenie każdemu graczowi sesji gry z lepszym i ze słabszym graczem. Na przykład, #1 gra z #2 i #3, #2 gra z #1 i #4, #3 gra z #1 i #5, #4 gra z #2 i #6, i tak dalej. Uporządkowanie graczy może zabrać trochę czasu ale na koniec działa to całkiem dobrze.
Przyjaciele i rodzina
Powszechne wśród przyjaciół i rodziny (szczególnie bliskiej rodziny) jest rozdrażnienie ilością czasu, który poświęcasz tenisowi stołowemu. Rodzice mogą chcieć poświęcania więcej czasu na pracę domową, a małżonkowie na pomoc przy dzieciach.
To Twoim zadaniem jako sportowca jest przekazanie im swoich ambicji i przeciągnięcie ich na swoją stronę. Bez ich wsparcia, będziesz z trudem walczył o sukces. Jeśli Twój małżonek lub dzieci potrzebują, byś mniej grał w tenisa stołowego, możesz się zastanowić, jak czas treningu wykorzystać bardziej produktywnie. Zamiast 3x 2 godz. treningu w tygodniu skrócić go do 2x 1 godzina jeden na jednego. Prawdopodobnie więcej z nich skorzystasz, i będziesz mieć więcej czasu dla rodziny.
5. Jak wykorzystać pozytywny monolog wewnętrzny ?
Pozytywny monolog wewnętrzny jest jedną z najłatwiejszych kwestii do zrozumienia w zakresie psychologii sportu, ale jest zaskakująco trudna do opanowania! Pozytywny monolog wewnętrzny to po prostu kontrolowanie biegnącego dialogu z sobą samym i przekształcanie go w pozytywne słowa zachęty.
Głównym problemem z monologiem wewnętrznym jest to, że większość z nas naturalnie napełnia głowę negatywnym monologiem wewnętrznym. Mówimy sobie, że nie możemy czegoś zrobić. Przyglądamy się lepszym graczom i myślimy „Nigdy nie będę tak dobry, jak oni”. Usunięcie tej negatywnej tendencji jest bardzo trudne !
W tenisie stołowym, pozytywny monolog wewnętrzny obejmuje: naukę mówienia do siebie samego jako trener lub bliski przyjaciel, uświadomienie sobie własnych naturalnych wzorców myślowych i kontrolowanie ich, wyrobienie sobie zdolności napompowania się lub schłodzenia przed, lub w trakcie gry, oraz utrzymanie się w koncentracji, zmotywowanego i gotowego do wygrywania.
Oto kilka metod przydatnych do rozwinięcia przyzwyczajenia wykorzystywania pozytywnego monologu wewnętrznego w tenisie stołowym:
Mam
nadzieję, że otworzyłem Ci oczy na choćby część mocy kryjącej się w
pozytywnym monologu wewnętrznym. Na ten temat można znaleźć
mnóstwo dodatkowej informacji, gdy tylko się wie czego szukać.
6. Jak poprawić mentalne obrazowanie ?
Mentalne obrazowanie opisywana jest jako „najpotężniejsze narzędzie mentalne sportowca”. Jeśli w ogóle masz zamiar poświęcić czas na próbę treningu swoich umiejętności psychicznych - upewnij się, że nie pominiesz wizualizacji.
Obrazowanie wykorzystywane jest przez prawie wszystkich wielkich sportowców, a badania dowiodły, że znacząco polepsza ono ich osiągi w połączeniu regularnym treningiem, w przeciwieństwie do samego treningu.
Osobiście nigdy naprawdę nie wykorzystywałem mentalnego obrazowania w moim własnym tenisie stołowym, lecz jeśli kiedykolwiek zacznę ponownie serio trenować, zrobię to sam i pomyślę, jak zachęcić moich graczy by je wykorzystywali.
Wizualizacja
w tenisie stołowym może być wykorzystywana, do tworzenia szczegółowych
obrazów swojej własnej gry, które będą realistyczne, przygotują Cię do
zawodów i uwolnią od błędów lub słabych zagrań, poprzez zobrazowanie
właściwego uderzenia i samo-korektę.
Rzeczy, o których trzeba pomyśleć zanim się zacznie…
Jak zacząć ?
Jeśli nigdy przedtem nie próbowałeś mentalnego obrazowania, tych kilka porad pomoże Ci zacząć.
7. Jak sobie radzić z nerwami ?
Zdenerwowanie jest częścią życia (i częścią sportu). Na takim czy innym etapie będziemy odczuwać pewnego stopnia zdenerwowanie czymś. Jako sportowcy musimy być zdolni radzić sobie z odczuwanym niepokojem, w przeciwnym razie zacznie on wpływać na naszą grę.
Były takie okresy, gdy grałem naprawdę źle i gdy spoglądam wstecz, wiele z nich można było przypisać nerwom. Sytuacje, które mogą nas zdenerwować obejmują:
Skuteczne radzenie sobie z nerwami w tenisie stołowym obejmuje: zaakceptowanie uczucia zdenerwowania jako części sportu, nauczenie się odbierania niewielkiego zdenerwowania jako uczucia pozytywnego, a nie negatywnego, nauczenie się, jak zmniejszyć uczucie zdenerwowania, oraz zrozumienie tego, jak grasz w warunkach presji/stresu/zdenerwowania.
Czy kiedykolwiek podszedłeś do stołu poodbijać tylko po to, by uświadomić sobie, że nie jesteś w stanie zagrać forhendu (piłka ciągle wychodzi za stół), albo nie możesz zaserwować (ciągle nie trafiasz w piłkę)? Jest raczej mało prawdopodobne byś stracił tak dobrze wyuczone umiejętności. Natomiast prawdopodobnie jesteś po prostu zbyt zdenerwowany.
Oto kilka wskazówek, jak radzić sobie z nerwami w tenisie stołowym;
8. Jak sobie radzić z emocjami ?
Emocje stanowią dużą część sportu. Gracze, trenerzy i widzowie, wszyscy oni wykazują w różnym stopniu emocje wywołane przebiegiem gry (zazwyczaj zależnie od aktualnego wyniku). Dla gracza, emocje mogą mieć wpływ pozytywny lub negatywny. Nauczenie się kontroli emocji z korzyścią dla siebie jest dla gracza bardzo ważną.
Artykuł Jima Taylora pt. Psychologia Dziś dzieli sportowców na cztery style emocjonalne; wybuchowiec, choleryk, płaczek i mistrz zen. Pokrótce je tutaj wyjaśnię. A którym Ty jesteś ?
U wybuchowca frustracja i gniew narastają powoli w środku dopóki nie zdarza cię coś, co powoduje ich wybuch. A jak już emocje wyjdą, zazwyczaj nie mogą się uspokoić.
Choleryk uwalnia frustrację i gniew w miarę napływu zamiast je kumulować. Może mu to pomagać w utrzymywaniu skupienia, lecz często jest zbyt podatny na końcową eksplozję i utratę kontroli.
Płaczek bardziej rozpacza, niż się wścieka i jeśli będzie szło źle to raczej będzie się dąsał lub stroił fochy. Jest w porządku, gdy gra idzie dobrze, ale gdy idzie gorzej, raczej jest gotów się poddać.
Mistrz zen w znacznej mierze nie odczuwa emocji i może łatwo przejść do porządku nad straconymi punktami i/lub porażkami. Zazwyczaj pozytywnie reagują na wszystkie sytuacje, dlatego też utrzymują poziom.
Jako możemy powyższe zastosować do tenisa stołowego…
Odnoszący sukcesy tenisista stołowy musi zdać sobie sprawę, że emocje takie, jak podniecenie, gniew, frustracja itp. Stanowią część naszego sportu. Nauczy się jak ma sam reagować emocjonalnie na pewne sytuacje i jak najlepiej je wykorzystać, by poprawić grę zamiast ją zakłócić.
Jak zostać mistrzem zen tenisa stołowego ?
Wszyscy powinniśmy chcieć zostać mistrzami zen ale uwaga, zmiana stylu emocjonalnego nie jest łatwa. Mistrz zen jest Panem swoich emocji, sprawuje kontrolę. Po drugiej stronie, wybuchowiec, choleryk i płaczek są ofiarami, kontrolowanymi przez swoje emocje.
Oto kilka cech właściwych tenisowi stołowemu, które warto przemyśleć:
Którym z nich jest Ma Long, aktualnie najlepszy gracz świata? Czy jest wybuchowcem, cholerykiem czy płaczkiem? Nie. Zdecydowanie jest mistrzem zen tenisa stołowego!
9. Jak utrzymywać koncentrację ?
Aby dobrze grać, musisz być zdolny utrzymać koncentrację lub skupienie. Jeśli grasz w zawodach przez kilka godzin, nie będziesz zdolny utrzymywać koncentracji przez cały czas. Zamiast tego, będziesz musiał nauczyć się włączać i wyłączać swoją koncentrację gdy będziesz tego potrzebować.
Utrzymanie koncentracji w trakcie meczu tenisa stołowego może obejmować: wybór właściwych sygnałów i obszarów wymagających skupienia, umiejętność ignorowania czynników rozpraszających takich, jak tłum lub warunki, nauczenie się metod szybkiego odzyskiwania koncentracji i pozostawanie w teraźniejszości poprzez ignorowanie poprzednich punktów i/lub przyszłego wyniku meczu.
Przejdę przez te punkty jeden po drugim.
Wybranie właściwych sygnałów
Gdy grasz mecz tenisa stołowego, ważne jest by wiedzieć, na co uważać. Oczywiście musisz obserwować piłkę, ale jest dużo innych ważnych “sygnałów”, które powinieneś odbierać. Na przykład:
Pamiętanie
o tych ważnych sygnałach pomoże Ci utrzymać koncentrację w trakcie
długiego meczu. Nie wyłączaj jej ! I nie tylko odprężaj się i
reaguj!
Ignorowanie czynników odwracających uwagę
Gdy
grasz mecz tenisa stołowego Twoja uwaga powinna być skupiona na
przeciwniku. Jeśli przejmujesz się tłumem, podłogą, sędzią itd. To
koncentrujesz się na nie tych rzeczach co trzeba. Wyobraź sobie
boksera, którego uwagę rozprasza tłum… zostałby znokautowany. Utrzymuj
skupienie na przeciwniku.
Również,
jeśli jeśli jesteś zbyt skoncentrowany na sobie samym, jesteś
rozproszony. Tak, to ważne by znać swoją własną grę, ale gdy już grasz,
to wszystko powinno być automatyczne/ podświadome. To Twój przeciwnik
winien cieszyć się Twoją pełną koncentracją.
Odzyskiwanie koncentracji
Niewątpliwie będą Ci się przydarzać momenty utraty koncentracji. Oto trzy ważne wskazówki które pomogą Ci ją odzyskać…
Pozostań w teraźniejszości
Jeśli
właśnie wygrałeś poprzedni punkt to dobrze, teraz wygraj ten punkt.
Jeśli właśnie przegrałeś poprzedni punkt, nie martw się, kolejny
nadchodzi za jakieś pięć sekund.
Gdy
grasz mecz tenisa stołowego na zawodach, Twoja praca jest zaskakująco
prosta. Nie jest tak, jak w sportach zespołowych takich, jak piłka
nożna, gdzie Twoim zadaniem jest podać piłkę albo bronić w nadziei, że
Ty sam lub inni gracze pomogą drużynie wygrać mecz. Nie, w tenisie
stołowym Twoim zadaniem jest wygranie bieżącego punktu.
Cały
proces wygrywania został dla nas rozbity na części. Aby wygrać grę,
musimy wygrać trzy albo cztery sety. Aby wygrać seta, musimy wygrać
jedenaście punktów. Wygranie turnieju zaczyna się (i trwa dalej)
właśnie tu, w tym punkcie. Cała Twoja koncentracja winna być
nakierowana na wygranie pojedynczego punktu, który właśnie masz
rozegrać. Nic innego się nie liczy !